Morgen, denk ik, hebben veel Kûbaarders spierpijn. Deze collectiviteit past geheel bij de sfeer van vandaag. We hebben vanochtend met z’n allen ongewone, niet alledaagse bewegingen uitgevoerd. Er werd gezaagd, geknipt, gebukt, gesleept en gepoetst. Terwijl we ons uit de naad werkten met de krachtige westelijke wind elkaar vertellend dat we vandaag niet meer naar de sportschool hoeven te gaan, vergaten we collectief onze tennis-ellebogen én de zorgen van thuis.
Na ontvangst met koffie en heerlijk zelfgemaakte appelkoekjes van Oksana gingen we erop uit. We deden verschillende klussen, zoals de steiger, bruggetjes, komborden en het toneel schoonmaken. De wilgen knotten volgens de laatste inzichten, die Ger tijdens een slapeloze nacht op het net gevonden had; namelijk alles eraf, op vijf sprieten na, om een alcohol vergiftiging te voorkomen.
Verder werd er gehakseld, versnipperd en zwerfafval geraapt. In de opgefriste berm-bedden kunnen de vlinders weer terecht. In het It Mienskipshûs werd wat elektrisch gesleuteld, broodjes gesmeerd en de thuis-zelfgemaakte-soepen opgewarmd.
Met verwaaide kapsels en rooie konen sloten we om twaalf uur we af met een uitgebreide lunch. Behalve de snipper-groep die moesten na de pauze nog even door. Dank aan iedereen en speciaal aan Jelmer, Harrie en Ger die dit georganiseerd hadden én ook nog eens zo flexibel waren om de Karweikedei twee weken uit te stellen omdat er sneeuw en vorst was op 11 maart dé officiële NL-doet-dag, die wij dus Karweikedei noemen.
De foto’s zijn genomen door Ger, Thea, Meinte en ondergetekende
(Mo)
